Historia Szkoły

Nie każda szkoła może poszczycić się długą historią i tradycjami. Nasza przeszła wiele – od czasów odzyskania niepodległości aż do dziś. Przez ponad 100 lat przeżywała wzloty i upadki.I choć przez wiele lat mieściła się w kilku budynkach, zawsze była jednością. Jej podwaliny bowiem stanowili wspaniali ludzie – nauczyciele i uczniowie, którzy dbali o to, by wyglądała tak, jak widzimy ją dziś.

 

O początkach szkoły w Soli źródła historyczne niewiele podają. Wiadomo tylko, że w czasach zaborów na terenie wsi istniała szkoła rosyjska. Z relacji ustnych mieszkańców Soli wynika, że we wsi, obok szkoły rosyjskiej, istniało także tajne nauczanie w języku polskim.

W pierwszych latach I wojny światowej zapoczątkowany został rozwój polskiego szkolnictwa stopnia podstawowego, a po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku zainteresowanie społeczne sprawami oświatowymi wzrosło jeszcze bardziej. Dekret o Obowiązku Szkolnym z dnia 7 lutego 1919 roku zatwierdzony przez Sejm Ustawodawczy w dniu 22 lipca 1919 roku postanowiły, że nauka dzieci w zakresie szkoły powszechnej będzie obowiązkowa. Dzięki wydaniu tego dekretu zaczęła funkcjonować szkoła w Soli.

         Najwcześniejszym dokumentem ocalałym po drugiej wojnie światowej jest wykaz klasyfikacyjny z roku szkolnego 1919/20, wypełniony przez ówczesną nauczycielkę Pazdirkówną Eleonorę później Skibińską. Według tego wykazu istniały w szkole cztery stopnie nauczania. W roku szkolnym 1919/1920 uczęszczało do szkoły w Soli 87 uczniów, przy czym naukę 1 września 1919 roku rozpoczęło 61 z nich. Pozostałych przyjmowano w kolejnych miesiącach aż do grudnia 1919 roku. Uczniowie oceniani byli z takich przedmiotów jak: pilność, uwaga, porządek, religia, język polski, matematyka, rysunki, roboty, śpiew, gry i gimnastyka, roboty kobiece według skali ocen: bardzo dobrze, dobrze, dostatecznie i niedostatecznie. Wystawiano także każdemu ocenę ze sprawowania (według skali: bardzo dobre, dobre, odpowiednie i nieodpowiednie).

Stopień organizacyjny szkoły z jednoklasowej na dwuklasową zmienił się w roku 1924/25. Uczyli wówczas Juliusz i Eleonora Skibińscy.  Postępy uczniów z religii oceniał także ks. Sebastian Redas. Do szkoły czterooddziałowej uczęszczało wówczas 134 uczniów. Ilość oddziałów zwiększyła się do pięciu w następnym roku szkolnym. 

Od roku szkolnego 1927/1928 do 1934/1935 zmieniła się organizacja szkoły: z 2-klasowej na 3-klasową Publiczną Szkołę Powszechną. Do pracy został przyjęty Adam Szyduczyński. Został on kierownikiem jednoklasowej szkoły nr 2 (Sól – Bagno), która powstała w roku szkolnym 1933/1934. Mieściła się ona w mieszkaniu p. Wolanina, a następnie została przeniesiona do domu p.Kowala i p.Lewkowicza.

O działalności szkoły w Soli w czasach II wojny światowej nie wiemy zbyt wiele, ponieważ jedynym dokumentem zachowanym z tego okresu jest wykaz ocen z lat 1940/1941 i 1941/1942.   Jak czytamy w „Kronice Szkoły w Soli” na początku wojny nauczyciele uczący wcześniej wyjeżdżają i szkoła przestaje istnieć. Z powodu braku opieki nad placówką i późniejszym zajęciu obiektu przez wojsko ulegają zniszczeniu sprzęty szkolne, akta i biblioteka. W roku 1940 do Soli przyjechała Stefania Hablowa i wraz z Adamem Szyduczyńskim uczyli w czasie wojny.  Każdy z nich prowadził zajęcia w I, II i III klasie, przy czym jak wspominają mieszkańcy Soli placówki mieściły się w dwóch różnych częściach miejscowości. W roku szkolnym 1940/1941 istniało 6 oddziałów, z lat 1941/1942 zachował się jedynie wykaz ocen uczniów klasy I. Uczniowie oceniani byli z następujących przedmiotów: sprawowanie, nauka religii, nauka języka polskiego, nauka arytmetyki z geometrią, nauka rysunku, nauka zajęć praktycznych, nauka śpiewu i ćwiczenia cielesne.

 

Po wojnie w związku z wytycznymi Ministerstwa Oświaty w roku szkolnym 1945/1946 nastąpiło połączenie szkoły nr 1 i nr 2 w Soli. Kierownictwo placówki objęła wówczas Hablowa Stefania. Nauczycielkami zaś były panie: Hablówna Danuta, Domańska Kazimiera, Tusińska Józefa i Świerzawska Maria. W roku szkolnym 1946/1947  kierowniczką szkoły została Maria Świerzawska. Uczyli wówczas razem z nią Küku Eugenia, Blicharz Wojciech i Bujnowska Stanisława.

 Od 1948 roku obowiązki kierownika przejął Stanisław Grom. W roku szkolnym 1948/1949 istniało 7 klas – od I do VII, do której uczęszczało 257 uczniów. Uczyli wówczas: Skibińska Eleonora, Blicharz Aniela, Blicharz Wojciech i Biała Longina.

W roku szkolnym 1950/1951 szkoła nadal mieściła się w pięciu lokalach. Największym problemem w tym czasie był brak podręczników. Miała je tylko nieliczna część dzieci i młodzieży, co pozwalało na realizację materiału. Mimo niesprzyjających warunków uczniowie mieli jednak najlepszą frekwencję w powiecie.

Okres kierownictwa Stanisława Groma to przede wszystkim nieoceniony wysiłek pedagogów. Pracowali oni w trudnym okresie powojennym, w ciężkich warunkach lokalowych. Brak było również odpowiednich programów, podręczników i materiałów dydaktycznych.

 

W roku szkolnym 1954/1955 kierownikiem szkoły został Mieczysław Pasiak. Kierownik szkoły rozpoczął swoją pracę od jej usprawniania i włożenia wysiłków w podniesienie poziomu wyników edukacyjnych uczniów – wprowadził dzienniczki ucznia, otworzył szkołę wieczorową, poszerzył działalność kółek zainteresowań i niejednokrotnie podkreślał konieczność włożenia maksymalnego wysiłku nauczycieli do poderwania autorytetu w społeczeństwie. Priorytetową sprawą dla kierownika stała się jednak kwestia budowy nowej szkoły. Rok szkolny 1956/1957 był ostatnim, kiedy wynajmowano sale lekcyjne u p. Kupczaka, p. Nizia, p. Pułapowej i w remizie OSP.

Uroczyste otwarcie nowej szkoły miało miejsce dnia 24 sierpnia 1957 roku. Od tego czasu przez kolejne lata unowocześniano obiekt i dostosowywano go do potrzeb uczniów i kadry nauczycielskiej. W roku szkolnym 1967/1968 wyposażono pracownię i klasopracownię matematyki, języka polskiego, wychowania plastycznego, fizyki, chemii i wychowania muzycznego. W kolejnym roku zaś oddano do użytku drugą część budynku szkoły oraz salę gimnastyczną.

Hasłem naczelnym szkoły w tym czasie stała się myśl: „Ambicją naszą jest to, by szkoła nasza wiodła prym w pracy dydaktyczno-wychowawczej”, co przekładało się na konkretne działania kadry pedagogicznej z Mieczysławem Pasiakiem na czele. Największym osiągnięciem artystycznym w tym czasie było zdobycie I i III miejsca w Ogólnopolskim Konkursie Recytatorskim na szczeblu centralnym przez uczniów przygotowywanych przez p.Stanisławę Złotkiewicz. Nauczyciele aktywnie pracowali z uczniami zdolnymi. W roku szkolnym 1977/78 uczeń klasy siódmej pod opieką Danuty Skwarek  uzyskał I miejsce W Wojewódzkim Konkursie Biologicznym, a w roku szkolnym 1978/79 ten sam uczeń przygotowywany przez Weronikę Litwin uzyskał II miejsce w Wojewódzkim Konkursie Fizycznym.

 W 1974 roku szkoła w Soli została szkołą zbiorczą podlegającą Zbiorczej SzkoleGminnej w Biłgoraju. Do placówki zaczęły uczęszczać dzieci z Bidaczowa Starego, Nowego oraz z części Łazor – do klas IV-VIII oraz dzieci z Banach do klas I-VIII. Zwiększyła się liczba uczniów, powstały klasy równoległe. Szkoła była największą placówką w gminie. Uczęszczało do niej około 315 uczniów, a w oddziałach przedszkolnych opieką objętych było średnio 40 dzieci. Nauka odbywała się częściowo na dwie zmiany

Od roku szkolnego 1985/1986 funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej objął Janusz Urban. Głównym celem dla nowego dyrektora stała się realizacja zadania oświatowego tj. uzyskanie lepszych wyników kształcenia i wychowania oraz wyrównywania dysproporcji w poziomie i warunkach kształcenia dzieci i młodzieży z różnych środowisk.  

Coraz więcej uczniów zaczęło uczęszczać do Szkoły Podstawowej w Soli. Aż 215 uczniów dojeżdżało, zaś 330 korzystało z obiadów. W szkole działały liczne organizacje, ale bez watpienia największe znaczenie miało wówczas harcerstwo kierowane przez Weronikę Litwin.

 Od 1992r szkołą kierowała Danuta Skwarek. W tym okresie szkołą liczyła 16 oddziałów – od klasy I do VIII, do których uczęszczało łącznie 341 uczniów oraz oddział przedszkolny. W placówce pracowało 32 nauczycieli.W roku szkolnym 1995/1996 nastąpiło połączenie Państwowego Przedszkola  i Szkoły Podstawowej. Natomiast rok później połączone placówki przyjęły nazwę: Zespół Szkoły Podstawowej i Przedszkola w Soli. Placówka kierowana przez Danutę Skwarek nadal kontynuowała dobre tradycje wypracowane przez trzy pokolenia nauczycieli uczących w Szkole Podstawowej w Soli. Wprowadziła także nowe formy działalności: akcje ekologiczne, naukę języka angielskiego dla uczniów chętnych, zajęcia z logopedą.

W 1998 r. ukończono i oddano do użytku nowe skrzydło budynku szkolnego, w którym znalazły się cztery sale dydaktyczne z zapleczem socjalnym. Wykonano również prace remontowe w najstarszej części budynku szkolnego.

W roku szkolnym 1998/99 funkcję dyrektora Zespołu Szkoły Podstawowej i Przedszkola w Soli objęła Danuta Wrzyszcz. W skład Zespołu wchodziło wówczas: 14 oddziałów uczniów szkoły podstawowej i 2 oddziały zerówki. Szkoła kontynuowała tradycje szkolne, dobre wychowanie i gruntowną edukację. Dbała także o to, by nie zapominano o ludziach, którzy zasłużyli się dla społeczności szkolnej wielu pokoleń. Ważnym wydarzeniem dla społeczności szkolnej była uroczystość nadania Zespołowi Szkoły Podstawowej i Przedszkola im. Mieczysława Pasiaka. Miało to miejsce dnia 17 czerwca 2001 roku.

 

W dniu 15.03.99 r. Uchwałą  Rady Gminy zostało utworzone Gimnazjum w Soli oraz granice obwodu szkoły z ośmioma miejscowościami: Sól, Kolonia Sól, Wola Dereźniańska, Ruda Zagrody, Ruda Solska, Stary Bidaczów, Nowy Bidaczów, Jachosze. Zarząd Gminy w Biłgoraju powierzył stanowisko Dyrektora Gimnazjum w Soli Jolancie Piekarczyk.    Budynek, w którym znajdowały się obie szkoły, zgromadził uczniów w wieku od 6 do 14 lat, w liczbie 350. W pierwszym roku pracy gimnazjum utworzono trzy dwudziestoosobowe oddziały gimnazjalne, pracowało wówczas 15 nauczycieli. Od początku istnienia Gimnazjum w Soli zapewniało wysoki poziom nauczania. Uczniowie szkoły byli bardzo dobrze przygotowani do dalszej edukacji i uzyskiwali wysokie wyniki na egzaminach zewnętrznych. Priorytetową kwestią dla dyrektora i nauczycieli gimnazjum stał się również rozwój talentów i zainteresowań uczniów. W szkole odbywały się zajęcia indywidualne dla uczniów zdolnych, zajęcia taneczne, na krytej pływalni. Każdy z uczniów miał ponadto możliwość udziału w różnorodnych konkursach przedmiotowych i sportowych, w programach i projektach realizowanych przez szkołę. W latach  1999-2008 rozbudowano też i udoskonalono bazę gimnazjum. Rok później odbyła się wyjątkowa uroczystość – Święto Szkoły oraz 10 – lecie Gimnazjum.

 12 sierpnia 2008 roku na mocy Uchwały Rady Gminy powstał Zespół Szkół w Soli. W skład placówki weszły Przedszkole, Szkoła Podstawowa im. Mieczysława Pasiaka oraz Gimnazjum. Naukę rozpoczęło 296 uczniów w 15 oddziałach oraz 35 nauczycieli. Kierowanie placówką władze Gminy Biłgoraj powierzyły Dyrektorowi Gimnazjum w Soli - Jolancie Piekarczyk, natomiast wicedyrektorem został  Leszek Pintal.

Nauczyciele Zespołu kontynuowali przedsięwzięcia realizowane we wcześniej  istniejących szkołach. Grono pedagogiczne rozpoczęło również realizację nowych działań: ocenianie wspierające uczenie się uczniów, upowszechnianie projektów edukacyjnych, wdrażanie nowych technologii, praca z dziennikiem elektronicznym, nowatorstwo pedagogiczne, kształcenie kompetencji kluczowych. Wszystkie te działania nauczycieli przyczyniły się do tego, że szkoła może się poszczycić licznymi osiągnięciami uczniów.

W latach 2011-2014   11 uczniów uczestniczyło w „Lubelskim Programie pomocy stypendialnej dla uczniów zdolnych” finansowanym przez Marszałka Województwa Lubelskiego

W latach 2003-2019   26 uczniów szkoły podstawowej i gimnazjum zdobyło tytuł finalisty lub laureata konkursu przedmiotowego organizowanego przez Kuratora Oświaty.

W latach 2007-2014   39 uczniów szkoły podstawowej oraz gimnazjum realizowało indywidualny program nauczania dla uczniów zdolnych w zakresie jednego lub dwóch przedmiotów.

 Lata działalności Zespołu to również unowocześnienie obiektu: budowa parkingów oraz placu zabaw dla dzieci przy szkole w ramach „Programu rozwoju obszarów wiejskich 2007-2013”, opracowanie projektu i wykonanie prac przy utworzeniu ogrodu szkolnego w ramach konkursu „Kształtujemy tożsamość krajobrazu”, czy budowa kompleksu boisk sportowych w ramach programu „Moje Boisko-Orlik 2012”.

 

1 września 2019 roku szkoła zmienia nazwę na Zespół Szkoły Podstawowej i Przedszkola im. Mieczysława Pasiaka. W obecnym roku szkolnym placówka liczy 11 oddziałów, w tym dwa przedszkolne. W szkole uczy się  204 uczniów i pracuje 25 nauczycieli.

Ostatnim ważnym wydarzeniem dla społeczności szkolnej było poświęcenie Sztandaru Szkoły podczas Jubileuszu Parafii pw. Świętego Michała Archanioła w Soli, które miało miejsce 29 września 2019 r.

Do historii szkoły bez wątpienia wpisali się nie tylko nauczyciele i uczniowie, ale także rodzice, pracownicy szkoły, absolwenci, ofiarodawcy, sponsorzy i wszyscy ludzie dobrej woli, którym dobro społeczności szkolnej leżało i leży głęboko na sercu. Ich nieoceniony wkład w rozwój placówki przyczynił się do tego, że dzisiaj możemy obchodzić tak piękny i wyjątkowy jubileusz. Wszystkim tym ludziom składamy serdeczne i wielkie podziękowania.

Oto jak zmieniał się budynek szkoły na przestrzeni lat: